یادداشت رئیس شورای سیاستگذاری جایزه
اگر سال گذشته می‌پرسیدند چه دورنمایی از آینده نزدیک دارید، بی شک وضعیت امروز به ذهن هیچ‌کس خطور نمی‌کرد. سال گذشته در همین تاریخ، مثل تمام سال‌های پیش از آن، درگیر مشغولیت‌هایی بودیم که دیگر بر نقاله عادت نشسته و بخشی از زندگی‌مان می‌دانستیم. اما حوادث، متکی به انتظارات ما نیستند و سرنوشت نیز مسیر خود را می پیماید. ویروس کورونا با شیوع و همه‌گیری، مفاهیمی به زندگی روزمره تمام شهروندان جهان تحمیل کرد که درک و همراهی با آن‌ها برای ادامه همزیستی مسالمت‌آمیز جهانی ضروریست.
کرونا کیفیت زندگی اجتماعی را به چالش می‌کشد و گزاف نیست اگر این اتفاق مشترک میان ۸ میلیارد ساکن زمین را یک سنجه صادق برای تعیین عیار نهادهای اجتماعی و انسانی بدانیم. آیا توانسته‌ایم از انسجام و اتصالمان به درستی مراقبت کنیم؟ آیا در حراست از سلامت خود و عزیزانمان موفق بوده‌ایم؟ این پرسش‌ها نه تنها افکار زودگذر و نگرانی‌های کم اهمیت نیستند، بلکه باید در تمام مقیاس‌ها و ساحت‌ها پاسخ داده شوند. سوال اصلی این است: جهانی که ساخته بودیم، چقدر برای یک رخداد غیرمترقبه مشترک آماده بود؟
حکمرانی جهانی بدون هماهنگی میان حاکمیت‌های محلی ممکن نیست، چنانچه یک دیوار بلند نمی‌تواند نسبت به سرنوشت آجرهای خود بی‌تفاوت باشد. مسئولیت و ماموریت همه ماست که به‌طور مستمر به قامت این دیوار نگاه بیاندازیم و برای بقای آن تلاش نماییم.
جایزه جهانی خشت طلایی تهران، ضیافتی به همین منظور است؛ یک گردهمایی برای مرور معیارها و استانداردهای علمی و عملی در جهت نگهبانی از «همزیستی جهانی». امسال نیز، همچون ادوار گذشته، میزبان مدیران و مقام‌های شهری جهان خواهیم بود تا علاوه بر آن‌چه تا پیش از این دغدغه مشترک همه‌مان بود، به یک سوال مهم و جدید دیگر نیز بپردازیم: جهان ما چقدر آماده این بحران بود و اکنون چطور می‌توان با کمترین آسیب از آن عبور نمود؟
دنیای ما امروز بیش از همیشه به همدلی، همفکری و تبادل تجارب میان جوامع و شهرهای مختلف نیازمند است. امید است تا همه ما با مشارکتی جهانی، به سلامت از این بحران عبور نماییم.
غلامحسین محمدی
رئیس مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران
